ΑΠΌΨΕ

 Πολιτεία απ' άκρη σ'άκρη σκοτεινή

Από στιγμή σε στιγμή αλλάζει ο καιρός

Δρόμοι μέσα στη βροχή

Άρχισε να πέφτει χιόνι στην ψυχή.

Ομίχλη σκέπασε τα μάτια

Σκόρπια συναισθήματα στο πάτωμα τ'ολισθηρό

Ο μικρός βοριάς σκορπίζει κάρβουνα φιλιά

Παγωμένα πέταλα μαρμαρωμένης τριανταφυλλιάς.

Φώτα ξέπνοα ,φορτωμένα με δυσβάσταχτες φωνές

Ακροβατούν στην κοφτερή λεπίδα της σιωπής

Θαμπό τ' απομεσήμερο στους τόνους του μαβί

Και στον ειρμό της σκέψης ξεπροβάλει το λιμάνι της φυγής.

Γυμνοί καιροί σ' ανήλιαγα στενά

Φιγούρες λυπημένες ,κεριά που δεν ανάψανε ποτέ

Ακυβέρνητες πυξίδες ,φωνάζουν οι ψυχές

Όλα ασήμαντα κι η μέρα έρχεται δίχως προσευχές.

Απόψε τρέχει ένα φεγγάρι απ'τις φλέβες μου

Και κρύβεται στις σκιές της μοναξιάς

Με χειμωνανθούς ροδόνερο θα φτιάξω, ν' αναστήσω το λουλούδι της υπομονής

Άγριο τριαντάφυλλο στάζει η αγάπη, στου νου την περισυλλογή..!!!

ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ.... ΚΑΛΉ ΧΡΟΝΙΆ 🌹