Κρυώνεις απόψε,στο στήθος οι σκέψεις λαβωματιά
έσπασε η καταιγίδα τα φυλλοκάρδια σου
ξεχείλισε ο χείμαρος και γκρέμισε
μια γεμάτη αγκαλιά , με χίλια φιλιά.
Κρυώνει και το φεγγάρι απόψε και δάκρυσε
άλικο χρώμα βάφτηκαν τα μάτια του
έπεσε χιονιάς στα σκαλοπάτια του
στο μαύρο σύννεφο, το γέλιο του άφησε.
Πάγωσες απόψε,ξεστράτισε η αγάπη
ήρθε το κύμα της θάλασσας να σε τυλίξει
της καρδιάς σου τη ζεστασιά, να πνίξει
κι η ψυχή σου αιματοβαμμένο στο βωμό, ελάφι.
Άδικη θλίψη κυλάει στις φλέβες σου απόψε
το δάκρυ της βροχής, θηλιά στην ψυχή
κι εγώ στα μάτια σε κοιτώ, να ξεχαστείς
απ' του φεγγαριού τα χείλη, της χαράς μια ανεμώνα κόψε.
Τ'αταξίδευτα τα όνειρά σου, κόβουν σα γυαλί
μ' ακούς, η καταιγίδα θα τελειώσει, μου το''πε ένα αηδόνι
με ξεμονάχιασε στου ήλιου τη στροφή, κάνε υπομονή
με ξόμπλια και γητειές, ουράνιο τόξο πλέκει η ζωή...🥀🌹🥀
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου