ΦΛΟΓΙΣΜΕΝΟ ΤΡΙΑΝΤΆΦΥΛΛΟ

Πάγωσαν τα δάκρυα του φλογισμένου τριαντάφυλλου
κοκκίνισε η λαχτάρα της ψυχής στο αναμμένο τζάκι
κρύβω την ανάσα μου,κάτω απ'το πρόσωπο του χιονιού
τα σφραγισμένα μάτια μου γεμίζω,με το αξόδευτο το φως,του παραμυθιού.

Τα όνειρα ολόγυμνα,παγώνουν στης νύχτας τη σκοτεινιά
ένα μικρό σπουργίτι άφησε το χτύπο του στο νοτισμένο τζάμι,εγκλωβίστηκε στο πέπλο του χιονιά
βαθιά φωλιάζουν στην καρδιά,νιφάδες στροβιλίζονται στον τελευταίο το χορό
με τ'άστρα κουβεντιάζουν,του φεγγαριού διώχνουν τον καπνό

Άνοιξα το παράθυρο,να μπει το παραστρατημένο όνειρο
για να ζεστάνει της νύχτας μου την παγωνιά
αναρίγησε η αγάπη ,χρωμάτισε την καρδιά
άναψε το φεγγάρι κι έσβησε της μοίρας πυρκαγιά.

Στου δρόμου τη στροφή,χάραξα τη ρότα του γυρισμού
με το χάδι του  χιονιού
έστρωσα ένα φιλί στου χειμώνα την καταχνιά
μικρό σπουργίτι στο γέλιο μου,να'βρει ζεστασιά.

Φορεσιά ολόλευκη τριγύρω μου απλώνει
η σκέψη μου,στων αστεριών το φως,με ξημερώνει
τα όνειρά μου ψίχουλα,όλα τα χαλαλίζω,στης καταιγίδας τα πουλιά
χειμώνες προσπερνούν και χάνονται,στο κρύο και τη σκοτεινιά.

Η ψυχή γλιστράει,απλώνεται στις νύχτες τις ολόλευκες
στη μελωδία της σιωπής χορεύει,στο θαύμα του χιονιού
τ'άστρα κάτι μου ζητάνε κι η αυγή ανθίζει
ρόδινα χρώματα, φως άσπιλο κι αμόλυντο, την καρδιά φωτίζει.!