Τα σύννεφα απειλητικά,σκοτεινιασμένα
σβήνει ο ήλιος στη γαλάζια θάλασσα
οι γλάροι διασχίζουν τις ετοιμοθάνατες σκιές
στον παφλασμό των κυμάτων,τα μάτια γεμίζουν
καλοκαιρινές ενοχές
τα χελιδόνια δρόμους χαράζουν στον ορίζοντα
οι πρώτες σταγόνες της βροχής έστησαν χορό
στου φθινοπώρου την αυλή
καράβι ακυβέρνητο,οι σκέψεις στην ψυχή
κάτω απ'την άχνα των χειλιών
ασήκωτο το χάδι του ανέμου
ηλιαχτίδες χλωμές παίζουν κρυφτό
στων ματιών το φθινοπωρινό ουρανό
στο χώμα το βρεγμένο ξεψυχάει
μια αγάπη καλοκαιρινή
στην άμμο χνάρια περιστεριού
στα σκαλοπάτια της καρδιάς,ατοπήματα καιρού
κι οι στεναγμοί στης θάλασσας το κύμα
κίτρινα φύλλα προδομένα,αδύναμα
στροβιλίζονται στου καιρού τη δίνη
κρύφτηκε η αγάπη μάτια μου,έμεινε ο κόσμος ορφανός
στου φεγγαριού τη λήθη...!!!!!!!!
