Το ψέμα των ματιών σου,το πλήρωσα με αίμα
όλα κοντά σου ήταν κι είναι ξένα
τέρμα πια,άλλο δεν μελαγχολώ
θα διαγράψω της ζωής μου τα γραμμένα
ταξίδι φεύγω,δεν ισχύουν πια για μένα νόμοι
που να κοιτάξω,μαζί μου τι να πάρω απ'τα συντρίμμια
κάθε σου λέξη με σκοτώνει απ'το χθες
θύελλα πίσω μου ξεσπά,μα δεν αλλάζω γνώμη
θα κλέψω τον Αυγερινό
στη στράτα μου να φέγγει
ταξίδι να με πάει στη λησμονιά
βότσαλο της θάλασσας λευκό
τόση κάλπικη ευτυχία,μπορεί να μην υπάρχει εκεί
το βλέμμα θα'ναι φωτεινό
θα φέγγουν τ'άστρα τη νυχτιά
βασιλικός και γιασεμί,βάλσαμο σ'ανοιχτή πληγή
στην πλάνη του μυαλού μου λυτρωμός
έπαψα πια να δέχομαι όνειρα στάχτη
αρρωστημένη φαντασία μου,σου λέω τέρμα
φεύγω κι ας γίνει στην καρδιά μου χαλασμός...!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου