ΜΙΑ ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ

                    ΦΑΝΤΑΣΙΑ

Σκάλισα τ'όνομά μου σε μια φλούδα
κι ήρθα να κάτσω πάλι στην αυλή
ακόμα να φανεί μια πεταλούδα
να κάμει τσίου τσίου ένα πουλί

η άνοιξη φέτο θα γυρίσει πρώιμα
της είχα πει πως θα την καρτερώ
στο ξάγναντο θα βγω να στείλω νόημα
μ'ένα κλαδί κομμένο τρυφερό

τριγύρω θα βουίζουν τα μελίσσια
και τα κατσίκια πέρα θα πηδούν
η στράτα θα τραβάει στο δάσος ίσια
κι οι διαβάτες θα σιγοτραγουδούν

ίσως να βρω και σένα,γλυκομάτα
εκεί που θα γυρνώ στην εξοχή
αχ,άλλο δεν αξίζει από τα νιάτα
κι απ'την ερωτεμένη μας ψυχή......

Γιώργος Κοτζιούλας (ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΕΦΗΜΕΡΑ)


               ΜΙΑ ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ

Μια ηλιαχτίδα με ξεγέλασε
τρύπωσε μες τις φλέβες μου
γυάλισε ο καθρέφτης μου ο σκοτεινός
στολίστηκε με του Απρίλη το φως

κι άρχισε ο ήλιος ν'αχνοφέγγει
στου κόσμου τις ανηφοριές
τα θολωμένα μάτια μου γι'άλλη μια φορά
το φως αντίκρισαν που πρόβαλε δειλά-δειλά

μόνο εσύ μ'ένα τριαντάφυλλο με σώνεις
πληγές επουλώνεις ,τα στραβά διορθώνεις
της αγάπης φως στων ανθρώπων τα λάθη
χρώματα κι αρώματα στης ψυχής τα πάθη

φυλακισμένα χρώματα τη σκέψη συντροφεύουν
τ'αρώματά σου θα κρατήσω μυστικά
της θλίψης έσπασες τις αλυσίδες
την ψυχή πλημμύρισες ελπίδες

είσαι μια άνοιξη και μου χαμογελάς
δώρο Θεού,τις αισθήσεις μου χαϊδεύεις
να ξαναγεννηθώ μαζί σου,ανάσα στην ψυχή
ανάσταση της θλίψης μου στη νύχτα τη θανατερή....

             Ελένη Γκοτζιούλα-Φλεμετάκη