Μια νύχτα μόνο και ξεπλένεται η μορφή σου
στα πληγωμένα δάκρυα των ματιών μου
ρεμβάζει η ομορφιά στις φλογισμένες φτερούγες τ'ουρανού
την ώρα που πίνω στην υγειά σου, ποτήρι μ'αστερόσκονη του δειλινού
στην αγκαλιά σου μέσα φλέγεται το κόκκινο
απόψε ήρθε η σειρά σου σα νεράιδα των ονείρων μου
να μεταμορφώσεις τις ρίζες της μοναξιάς μου
που φώλιασαν στα ξεκρέμαστα παρτέρια της καρδιάς μου
τώρα που οι καμπάνες ήχησαν κι έφτασε ο χτύπος τους στ'αστέρια
τώρα που στης Ανάστασης το φώς παγιδεύτηκε η φλόγα της ύπαρξής σου
στην ανατολή της νέας μέρας θα ξαποστάσω στ'όνειρο
στης απεραντοσύνης τις πηγές που ξεχειλίζουν γάργαρο νερό
σκόρπισε του φεγγαριού το γέλιο με το μαγικό σου το ραβδί
ξετύλιξε της μοίρας τη θωριά στον άνεμο το θαλασσινό
ποταμοί αγάπης να κυλάνε στα σκονισμένα δωμάτια της ψυχής
ανάμεσα σε μένα και σε σένα φεγγαρόσκονη να γεμίσει τις ανάσες της σιωπής...!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου