ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΑΦΗΝΟΜΑΙ

Είσαι όσα θέλω να πω ,όταν ο ήλιος δύει
στη σκοτεινιασμένη  την ψυχή δροσοσταλίδα
στον ανεξιχνίαστο λαβύρινθο της σκέψης ηλιαχτίδα.
Είσαι μια κραυγή στου φόβου τα σωθικά
που τρομάζει του πολέμου τα τύμπανα
ένα φιλί στα σύννεφα της λύπης
ένα χάδι στα χέρια και πάντα μου λείπεις.
Επαναστατείς στα σκοτάδια μου
σαν ποτάμι κυλάς στα κύτταρά μου
άνεμος στη φουρτουνιασμένη θάλασσά μου
κάδρο πολύχρωμο στο μέρος της καρδιάς μου.
Τις νύχτες ζωγραφίζω του φεγγαριού τα δάκρυα
απ'την άβυσσο της ψυχής μου δραπετεύω
το θαύμα σου πιστεύω,στα λόγια σου υποκλίνομαι
στο καταφύγιό σου κρύβομαι.
Είσαι στα μάτια μου η αγάπη,η συντροφιά στα παραμύθια μου
μοναδική αλήθεια μου.
Στην ψυχή μου σε κρατώ φυλακισμένη
κι όταν σ'απελευθερώνω,δροσίζεις τα φυλλοκάρδια μου
κι ας είμαι απ'όλους και απ'όλα προδομένη.
Χέρι χέρι περπατάμε,σου κλέβω λέξεις,μου κλέβεις την ψυχή
το παιχνίδι συνεχίζεται,ματώνουν τα δάχτυλά μου
μα πάντα γινόμαστε,ένα σώμα,μια φωνή.
Δεν χορταίνεις τα λόγια,μου ζητάς πράξεις να τα κάνω
το γαλάζιο σου στάζεις στα όνειρά μου
κι άλικο στα βάσανά μου.
Μα είμαι τυχερή που σ'έχω στη ζωή
μόνο λουλούδια στην ψυχή σου ανθίζουν
το χάδι σου είναι πάντα τρυφερό
σ'αγαπώ και μ'αγαπάς από παιδί
εγώ κι εσύ,πάντα στην ίδια φυλακή.
Ποτάμια γάργαρα σε γαλήνιες εκβολές
η καλύτερή μου φίλη στις δύσκολες στιγμές
δε μου φτάνει μια ζωή,να σε δοξάζω βράδυ και πρωί.
Όμορφη που είσαι ποίηση στα όνειρά μου
κόκκινο τριαντάφυλλο στα σωθικά μου
το φόρεμά σου στη σκέψη μου ριγμένο,κατακόκκινο,έτοιμο να εκραγεί
κι εγώ,στα χέρια σου αφήνομαι,στις λέξεις παραδίνομαι
στα όρια του μυαλού σου,στη δική σου λογική
ωραία που είσαι ποίηση,αίμα καυτό που καίει το χαρτί....!!!!!


''ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ''....ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ!!!!!