Σε περιμένω κάτω από το φως των αστεριών
στους κήπους της άνοιξης να σεργιανίσουμε
ένα σημάδι την προσμονή μου λιώνει
ένα δάκρυ μακρινό με ζώνει
πάνω στα πέταλα της μυγδαλιάς
χάραζα το χειμώνα την καρδιά σου
πέρασε κι άφησε μόνο γρατσουνιές
πόνο κι αμέτρητες πληγές
άσε με τώρα να σ'αγκαλιάσω στον πιο ωραίο το χορό
σε μονοπάτια απροσπέλαστα να στρώσουμε της άνοιξης ανθούς
την πιο γλυκιά μελωδία η σκιά μου θα σου τραγουδήσει
στους χτύπους της καρδιάς σου να κολυμπήσει
σε θάλασσα γαλήνια καράβια αγάπης ν'αρμενίσουν
θα κάψει η ανάσα αλύπητα τις σιωπές
γλάροι ανέμελοι να βρουν παρηγοριά
τ'άστρο στον ορίζοντα να μη δακρύζει πια......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου