Μόνος στους δρόμους τριγυρνώ
τη δύναμη θέλω να βρω
να διώξω μακρυά τη μοναξιά
που φώλιασε απόψε στην καρδιά
έμεινα για λίγο σκεφτικός
κι άνοιξε ξαφνικά ο ουρανός
χίλιοι αγγέλοι κατεβήκαν
κι οι φόβοι μου διαλυθήκαν
ακόμα και τ'αστέρια ήρθαν κοντά
και βάλαν στην καρδούλα μου φτερά
για να πετάξω μακρυά
απόψε από τη μοναξιά
κι όσο έφευγα τόσο ήθελα να ξεμακραίνω
καινούριο όνειρο να υφαίνω
μες τον ιστό του να κλειστώ
να μείνω εκεί,στη μοναξιά μου αντίδοτο να βρω.....
Σκαρφάλωσε η πίκρα στο μαξιλάρι μου
πώς να ξεφύγει από τον τοίχο της οδύνης
ως πότε η νύχτα θα σβήνει τα οράματα
στη σκουριασμένη την αυλή μου περιμένουν θάματα
αφέγγαρες νύχτες λιώνουν στο κρεβάτι μου
κι αν υπάρχεις η σκέψη σε ξεβράζει
σ'ακτές φουρτουνιασμένες,σ'ακρογιάλι κρυμμένο
κι εγώ ακόμα περιμένω
τούτη την αυγή θ'απομονώσω το τώρα
στο υπόσχομαι θα ταξιδέψουμε μαζί
σε κείνη την αλλοτινή την εποχή
το ξημέρωμα η σκέψη αγκαλιασμένους θα μας βρει
σπάνε τα ρόδια στην αυλή της ευτυχίας
ομόρφυνε το ρίγος σου τη χαραυγή μου
τα χείλη ψιθυρίζουν,για μένα ρωτάς
τα χάδια σου απ'τις χαραμάδες της καρδιάς σκορπάς
δεν με θυμώνει πια η προδοσία
δεν βάζω λέξεις στις σιωπές μου
δεν το φοβάμαι το φάλτσο το τραγούδι της ψυχής
ούτε το τίποτα στην κάθε μάχη της ζωής
κι αν φως δεν πέφτει στης καρδιάς το φεγγίτη
ότι πονάει δεν αξίζει,την καρδιά δεν τη στολίζει
έρωτας σκυφτός ξεψύχησε μια αφέγγαρη νύχτα
αιχμάλωτος πιάστηκε στης σελήνης τα δίχτυα!!!!!
