Το ποτάμι της λύπης παρέσυρε τα υπάρχοντά σου
αρνήθηκες να υποταχθείς μα έπεσαν τα κάστρα
να αιχμαλωτίσουν δεν μπόρεσαν των στοιχειών την επέλαση,έμεινες μόνος
εξαϋλώθηκε η πίκρα την ξέπλυνε ο χρόνος
η φάτνη κλειδωμένη και τριγύρω το έγκλημα
ευτυχία εύχεται για τον καινούριο το χρόνο
μα οι σχεδίες της διάσωσης έπνιξαν τα όνειρα
καράβια χάρτινα οι άγγελοι πνίγηκαν στα λασπόνερα
οι καμπάνες χτύπησαν της αδικίας
ποιος σεβάστηκε τη θυσία σου
κανείς δε θα σ'αναζητήσει
μόνο ο Θεός μπορεί να σ'αναστήσει
στου κόσμου τη συννεφιά λάμπει μόνο ένα αστέρι
μέσα στην άγρια τη νυχτιά
πού θα φωλιάσουν τα πουλιά
πού θα΄βρουν δέντρο στο χιονιά
σκούριασε το κλειδί του Παραδείσου
δεν έχει το ποτάμι γυρισμό
η ευχή χάθηκε στη μπόρα της ζωής
γέμισε δάκρυα πικρά η θάλασσα της προσμονής
ο χρόνος αλλάζει,θ'αλλάξει και σένα
ίσως μια καινούρια μέρα να σε αγαπήσει
έκλεισαν τα βλέφαρα,μεσάνυχτα ξανά
ίσως τ'άστρο της αυγής πορεία να χαράξει στην καρδιά....
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ....ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου