Τα χρώματα του δειλινού λάμπουν στα μάτια σου
η λάμψη τους τ'όνειρο φυλακίζει
κρυμμένο βαθειά μες την ψυχή
ο πόνος και η θλίψη δεν τ'αγγίζει
κάθε φωνή απόγνωσης σωπαίνει
τα χρώματα αλλιώτικα στη συννεφιά και στη βροχή
κολλάνε τα λεπτά στους λεπτοδείκτες
στον κήπο μου ξυπνάει το γιασεμί
ζεσταίνονται κι οι στάλες της βροχής
ταξιδεύουν στα όνειρα τα φθινοπωρινά
ο ουρανός κοιτάει από ψηλά
να μου κρατήσει απόψε συντροφιά
αδύναμες οι μικρές στιγμές
φύλλα κιτρινισμένα κείτονται στο χώμα
μα εγώ τα σημάδια των ματιών σου ακολουθώ
Σεπτέμβρης μήνας και στο γέλιο των χειλιών σου θα ξυπνώ.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου