ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΑΙ

Της ψυχής σου κλείσε τα παραθυρόφυλλα
τα σκουπίδια μη μαζεύεις
που πέφτουν απ΄τα χείλη τους
τα σκορπισμένα στους δρόμους μάζεψε και μην υποφέρεις


κλείσε τα παράθυρα να μείνουν καθαρά
τις νύχτες να σκεπάζουν γλυκά τα όνειρά σου
τα λευκά της ψυχής σου σεντόνια
να μη θλίβεται η ματιά σου


μαχαίρι δεν έχεις να κόψεις το καρπούζι
ένα σου απόμεινε μονάχα
τα μαύρα να φτύσεις κουκούτσια της υπομονής
και να σαλπάρεις στ΄όνειρου τη στράτα


εγώ είδα μονάχα πόλεμο
στα λερωμένα τα φτερά τους
ποτέ δεν είδα να νικήσουνε
και δε φοβήθηκα το σκουριασμένο το σουγιά τους


κι αν η νύχτα αποκαλύπτει
στο πρόσωπό τους  το σκοτάδι
στις λάσπες που πατήσαν δε θα πέσουμε
στους γκρίζους τους αιθέρες δες των άστρων το σημάδι


καλοκαίριασε,άκου του νυχτολούλουδου τη μυρουδιά
π'άνθισε στο παράθυρό μου
ξέχνα του κόσμου τις αμαρτίες
και μην προδώσεις τ'όνειρό μου


μια μέρα θρύψαλα θα γίνει ο καθρέφτης τους
και τότε πώς θα βλέπουνε μου λες
το ωραιοποιημένο είδωλό τους
θα σέρνονται στις ενοχές



τότε κι εμείς θρύψαλα θα κάνουμε
τα βρόμικα τα τείχη αυτού του κόσμου να θυμάσαι
μαζί θα τους ξεφύγουμε να το θυμάσαι
κι εμένα να θυμάσαι....