Κατάρα ήταν της μάνας η ευχή
που'δωσε απ'της καρδιάς τα βάθη
στο μοναχογιό της να'βρει προκοπή
σε τόπους μακρινούς,άπονους δίχως αγάπη
τώρα μονολογεί,το γιό της καρτερεί
χρόνια και χρόνια μακρυά του πώς μπορεί
περνάν χειμώνες,καλοκαίρια,αναπολεί
κοντά της κάποια άνοιξη άραγε θα'ρθει;
ευχή της μάνας κι ήταν δυνατή
μακρύς ο δρόμος ,εκείνη ακόμη περιμένει
κι αν ο μοναχογιός της στα πλούτη,στα παλάτια ζει
αυτή αναρωτιέται πώς θ'αντέξει κι άλλο να προσμένει......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου