Μουσικές λυπημένες στους δρόμους τριγυρνούν
μοσχοβολάει η φύση πασχαλιές και κρίνα
τα μονοπάτια της ψυχής μας σφαλιστά
ακάνθινα στεφάνια στολίζουν τα μαλλιά
τα ρόδα τινάζουν τα πέταλά τους
και τ'αγκάθια βαθιά τρυπάνε την καρδιά
πνίγεται τ'άδικο στην ξαφνική τ'Απρίλη μπόρα
το αίμα κυλάει,ποτίζει το ματωμένο χώμα
ως πότε θ'αντέχουμε το κάλεσμα της Άνοιξης
τη νέα να ποτίσουμε ζωή ν'ανθίσει
με νερό απ'την αστείρευτη πηγή
κι όχι με όξος και χολή
έρχονται μέρες Άγιες,τ'αστέρια θρηνούν ματωμένα
σπαραχτική στα λιθόστρωτα η ηχώ
μάτια κρεμασμένα στο γκρεμό
κι οι προσευχές δε φτάνουν ως τον ουρανό
άδεια τα δισκοπότηρα δεν είναι αρκετά
τα διψασμένα να κοινωνήσουνε τα πλήθη
οι δρόμοι δε μοσχοβολούν οράματα
να σιμώσει ο ουρανός να γίνουν θαύματα
ουράνιες μελωδίες ν'ανασάνουμε
να περπατήσουμε στον αιώνιο ουρανό σου
την ύπαρξή σου ν'αντικρίσουμε
μετά Βαΐων και κλάδων τον ερχομό σου να χειροκροτήσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου