ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΛΗΣΜΟΝΙΑΣ

Του Μάρτη ένα φιλί της λησμονιάς ζητώ
απ'τις εικόνες τις παλιές να ξεγλιστρήσω
στον ίσκιο μιας ανάμνησης γλυκιάς να ξαποστάσω
στην αγκαλιά της πάλι σήμερα ακουμπώ να ξεχαστώ

προσμένω πάντοτε χελιδονιών τραγούδια
στο λυκαυγές της Άνοιξης ζυγώνει ένα όνειρο παλιό
μα κάθε φορά η απουσία σου μου ξύνει την πληγή
μαραίνονται στον κήπο τα λουλούδια

κυλούν τα χρόνια,ο δρόμος δεν έχει γυρισμό
κι εγώ κοντά σου έρχομαι όπως τότε
για να χαϊδέψουν τα χέρια σου τη σιωπή μου
απ'τις αναμνήσεις μέσα ζω και ξαναζώ

μια αχτίδα ρίξε ουρανό για να πιαστώ να δραπετεύσω
ας ειν'το βλέμμα του αυγερινού θολό
κι αν ειν'τα χέρια σου άσπρα,παγωμένα
εγώ στην αγκαλιά σου θε να τρέξω

κι εσύ φεγγάρι μου τι στέκεις λαβωμένο πριν τη δύση
ποιους γαλαξίες βλέπει η ματιά σου
ποια πόρτα ανοιχτή το ηλιοβασίλεμα
τι μέρη μαγικά ποθείς να τα γνωρίσεις;

αργεί του κόσμου η Άνοιξη να'ρθει
έτοιμες οι φωλιές μ'αργούν τα χελιδόνια
στέγνωσε ο πόνος να προσμένω ένα φιλί
σε δύση και σ' ανατολή.....