Ώρα σας καλή

Ώρα σας καλή διαβατάρικα πουλιά 

δεν κλαίω στον αποχαιρετισμό μας 

αδειάζω της ψυχής μου τον ωκεανό 

να γίνει σύννεφο ασημένιο εκεί στην ξενιτειά

Φορτώστε στις φτερούγες σας των παιδιών τα όνειρα 

φορέστε το ζεστό κόκκινο αίμα 

αγέρωχα πουλιά που ελεύθερα πετάτε 

και τα αμυδρά χαμόγελα

Φέρτε μου πίσω τις πυξίδες της λησμονιάς 

εικόνες μαγικές του πεπρωμένου σας 

σεντόνι αραχνοΰφαντο το γκρίζο δρόμο να σκεπάσω 

και λίγο χρώμα γαλανό να χρωματίσω τον κόσμο της ψευτιάς 

Μέσα μου κρύβω ένα όνειρο,μια χαραυγή 

και στο δικό σας κόσμο ταξιδεύω 

αφουγκράζομαι τους ανέμους που σας συντροφεύουν 

μέχρι να ξαναρθείτε......να δώστε στ'όνειρο ζωή....